درمناطق گرمسیر اوایل پاییز و در مناطق سردسیر اواخر پاییز جفت‌گیری شروع می‌شود که با شاخ زدن کل‌ها به بوته‌هایی نظیر گون همراه است. در این فصل بوی مخصوصی از غدد واقع در قسمت زیرین ته دم نرها ترشح می‌شود. این بوی تند به علت محلول بودن در چربی و آغشته شدن موها با ادرار و عرق حیوان بسیار پایدار است و تا فصل بهار که موها تعویض می‌شوند باقی می‌ماند. در صورت کار حیوان در فصل پاییز این بو حتی پس از گذشت ده‌ها سال از پوست حیوان به مشام می‌رسد. در فصل جفت‌گیری بین نرها و جدال‌های سختی در می‌گیرد. نرهای قوی‌تر که شاخ بلندتری دارند حرمسرایی (متشکل از پنج تا ۱۵ ماده) تشکیل می‌دهند، کل‌ها با ژست‌های مختلف و نشان دادن شاخ‌ها سعی می‌کنند رقیب را مرغوب کنند، گاهی اوقات طرفین با بلند شدن روی پاها و در حال آمدن به پایین شاخ‌ها را محکم به هم می‌کوبند.
در مواردی حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد از بزها به دلایل مختلف از جمله کم‌بودن تعداد کل‌ها، آبستن نمی‌شوند. مدت آبستنی حدود ۱۶۰ روز است. در موقع زایمان، بزها به مناطق امن می‌روند. یک و اغلب دو و به ندرت سه بچه می‌زایند. در این زمان معمولاً تعداد زیادی لاشخور برای خوردن بقایای زایمان نظیر جفت بر بالای سر بزها پرواز می‌کنند (در سال ۱۳۷۵ متجاوز از ۱۰۰۰ بهله دال در محل چشمه گردو واقع در پارک ملی بمو در زمان زایمان بزها مشاهده گردید). بچه‌ها بعد از یکی دو روز قادر به تعقیب مادر خود در صخره‌ها هستند. تا پنج ماهگی شیر می‌خورند و در حدود یک و نیم سالگی بالغ می‌شوند.
اواخر پاییز و اوایل زمستان که می شود کل و بزها را می توان دید که در فصل سرمستی بی مهابا از زیستگاههای خود بیرون آمده و بی پروا حتی تا نزدیکی روستاها و جاده ها نیز به پیش می آیند. در این فصل بیشترین خطر متوجه این گونه های منحصر به فرد است.
برچسب ها: جفت گیری کل و بز, حیات وحش بافق, داوطلبان محیط زیست, فصل مستی, کل و بز, کل وحشی, مستی کل وحشی, منطقه حفاظت شده کوه بافق