مرغ مینا

نام علمی: Acridotheres tristis

نام انگلیسی : Common Myna

 

اندازه مینا ۲۳ سانتی‌ متر است؛ سرش سیاه و کمی کاکل‌دار است ، گردن و قسمت بالای سینه‌اش خاکستری پررنگ و بقیه پروبالش ، بیشتر قهوه‌ای شرابی است که در سطح پشتی تیره‌تر و در سطح شکمی کمرنگ‌تر می باشد .
شبیه مینای خاکستری (A. ginginonus) است. اما پر و بالش قهوه ای مایل به قرمز است.
قسمت پایین شکم و پوشپرهای زیر دم آن سفید است ، شاهپرهای نخستین خارجی آن قهوه‌ای تیره و در قاعده  آنها یک لکه بزرگ سفید دیده می شود . دمش تقریبا سیاه و در انتها کاملا گرد است.
در هنگام پرواز لکه سفید مشخص در شاه پرهایش (در دو سطح بال) دیده می شود.
وقتی می نشیند، در قسمت بیرونی پوشش زیر بال ها و در تک شاه پرهای دم، به جز دو شاه پر میانی، سفیدی مشخص است.
منقار ، چشم و زایده پایین و بالای چشم ، زرد روشن است .
معمولا جفت‌جفت یا به صورت گروه‌های کوچک دیده می شود .
مرغ مینا رفتاری شبیه سار از خود نشان می دهد و در عین حال پرنده‌ای است رام و بی‌باک .!

زیستگاه مرغ مینا

به مناطق مسکونی و زمین‌های زراعتی بستگی بیشتری نشان می دهد .در روستا‌ها ، باغ‌ها ، میوه‌زارها و زمین‌های بایر نیز دیده می شود . در سقف خانه‌ها ، سوراخ دیوار یا تنه درخت آشیانه می سازد .

 

صدای مرغ مینا:

صدای مرغ مینا معمولا تقلید از سایر پرندگان است. اما صدای اصلی این پرنده شبیه “پیو-پیو-پیو، piu-piu-piu”، “چه-چه-چه، che-che-che”، “ته لی-ته لی – ته لی، tliy-tliy-tliy”، “تو-تو-تو، tuu-tuu-tuu”، “تی تی تی، tititi”و “پری و-پی و، pryv-pryv”  و صدای هشدار مینا “تراآه، traah” می باشد.

 

برچسب ها: , , , , , , , , , , , ,

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *